خدمات خانه سازماندهی و شبکهسازی کوثر
سیاستپژوهی
سیاستپژوهی نوعی پژوهش است که طی آن سیاستها و راهبردهای حاکمیت در مسائل کلان مورد نیاز جامعه بررسی و تعیین میشود. سیاستپژوهی در زمیه سازماندهی و شبکهسازی یعنی مطالعه، تحلیل و ارزیابی سیاستهای عمومی و فرآیندهای سیاستگذاری در سطح حاکمیت یا یک سازمان و شبکه از منظر سازماندهی و شبکهسازی. سیاستهای عمومی راهحلهایی هستند که دولت یا دیگر بازیگران سیاسی برای حل مسائل و مشکلات جامعه اتخاذ میکنند و ما به قسمتی از راهحلهای سیاستی میپردازیم که مستقیم و غیرمستقیم مربوط به جنبههای سازماندهی مسئله میشوند. فرآیندهای سیاستگذاری شامل مراحل شناسایی، تصمیمگیری، اجرا، نظارت و اصلاح سیاستهای عمومی هستند.
سیاستپژوهی اهمیت زیادی دارد چون:
- به درک عمق و پیچیدگی مسائل و مشکلات جامعه کمک میکند.
- به بررسی عوامل مؤثر بر ساخت و تغییر سیاستهای عمومی پرداخته و نقش بازیگران سیاسی را شناسایی میکند.
- به ارزشگذاری و انتقاد سازنده بر سیاستهای عمومی موجود و پیشنهاد راهکارهای جایگزین مبتنی بر شواهد و دادههای قابل اعتماد مشغول است.
- به افزایش شفافیت، مشارکت، مسئولپذیری و کارآمدی در حوزه سیاسی منجر میشود.
تجربهنگاری و بهینهکاوی
تجربهنگاری و بهینهکاوی دو روش مفید و کارآمد برای یادگیری و بهبود عملکرد سازمانها و شبکهها هستند. تجربهنگاری فرآیند ثبت، انتقال و استفاده از تجربیات فردی و گروهی در حل مسائل مرتبط با سازماندهی و شبکهسازی است. بهینهکاوی فرآیند مقایسه، ارزیابی و الگوبرداری از عملکرد بهترین نمونههای سازماندهی و شبکهسازی است.
تجربهنگاری و بهینهکاوی در سازماندهی و شبکهسازی اهمیت زیادی دارند چون:
- به افزایش دانش و یادگیری در زمینه سازماندهی و شبکهسازی کمک میکنند.
- به حفظ و انتشار دانش ضمنی شبکهها (tacit knowledge) منجر میشوند.
- اشتراکگذاری و تبادل تجربیات و بهترین شیوههای سازماندهی و شبکهسازی را تسهیل میکنند.
- بهمنظور پیدا کردن راهحلهای خلاقانه و نوآورانه برای مسائل و چالشهای جدید سازمانها و شبکهها الهامبخش هستند.
- به افزایش کارآمدی، کارایی و کیفیت عملکرد سازمانها و شبکهها منجر میشوند.
آموزش
یکی از مسائل مهم در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی، ضعف نیروی انسانی متخصص در حوزههای مختلف از جمله سازماندهی و شبکهسازی است که به همین دلیل، در برخی از زمینهها نیازمند آموزش و رشد عناصر کارآمد هستیم. باید توجه داشت که با توجه به رویارویی همیشگی جبهۀ حق و باطل و شتاب روزافزون تحولات در عرصههای مختلف فرهنگی و همچنین تغییر دائمی و سریع رویکردهای هجمۀ دشمن، روند رشد و توانمندسازی عناصر باید به همین نسبت، سریع و چالاک باشد. این حرف بهمعنای تربیت سطحی و غیرعمیق عناصر برای رفع نیاز در زمان حال جبهه نیست؛ بلکه با شرایطی که تصویر شد، نمیتوان انتظار داشت عناصر را در فضای ایزوله و بازۀ زمانی وسیع رشد داد. کما اینکه شاید این نوع تربیتِ گلخانهای مطلوب و کارآمد هم نباشد.
همۀ افرادی که در لایههای مختلف جبهه مشغول فعالیتاند، چه در مرتبۀ فرماندهی و چه در سایر مراتب، همگی به آموزش نیاز دارند. همه باید توانمندتر از وضعیت فعلیشان شوند. اینگونه نیست که عدهای بدون اینکه آموزش ببینند، کار را جلو ببرند. حتماً باید زیرساختی برای پرورش نیرو داشته باشیم.
خانه سازماندهی و شبکهسازی کوثر درکنار ارتقاء مداوم دانش سازماندهی و شبکهسازی، با به کارگیری بهروزترین روشهای آموزشی، سعی در آموزش و نهادینهسازی بین افراد مرتبط با این موضوعات دارد.
طراحی مدل و فرآیندهای شبکهسازی
طراحی مدل یک فرآیند خلاقانه و منطقی است که در آن یک مفهوم، یک سیستم، یک مسئله یا یک پدیده را به صورت سادهشده، انتزاعی و قابل فهم نشان میدهد. طراحی مدل در زمینه سازماندهی و شبکهسازی از ابزارهای ریاضی، گرافیکی، نمودار، تصویر و غیره استفاده میکند تا ایدهها و دادهها را به شکل منظم و ساختارمند بیان کند. طراحی مدل در زمینه سازماندهی و شبکهسازی دارای اهمیت و کارکردهای بسیار زیادی است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنم:
- طراحی مدل به شناسایی و تحلیل عوامل، روابط، الگوها و پویاییهای مؤثر بر یک سازمان یا شبکه کمک میکند. این کار باعث میشود که شما بتوانید علت و معلول، عوامل تأثیرگذار و نقاط ضعف و قوت کار خود در زمینه سازماندهی و شبکهسازی را شناسایی کنید.
- طراحی مدل به بررسی و ارزیابی گزینههای مختلف برای حل مسائل مربوط به شبکه یا بهبود یک کارکرد آن کمک میکند. این کار باعث میشود که شما بتوانید تأثیرات، هزینهها، منافع و ریسکهای هر تصمیم و فعالیت خود به عنوان مسئول شبکه را پیشبینی و مقایسه کنید.
- طراحی مدل به انتقال و اشتراک دانش بین شبکهها و سازمانها کمک میکند. این کار باعث میشود که شما بتوانید دانش خود را به صورت روشن، دقیق و قابل فهم به دست دیگران برسانید و از دانش دیگران نیز بهره ببرید.
نظارت و ارزیابی
نظارت و ارزیابی دو فعالیت مکمل هم هستند که به منظور بررسی و بهبود عملکرد سازمانها و شبکهها پیرامون مسائل مختلف مرتبط با سازماندهی و شبکهسازی سازمانها و شبکهها انجام میشوند. نظارت به فرآیند جمعآوری، تحلیل و گزارش دادن دادههای مربوط به عملکرد یک سازمان یا شبکه در طول زمان اشاره دارد. ارزیابی به فرآیند بررسی، تفسیر و قضاوت بر روی دادههای نظارت با استفاده از معیارهای مشخص شده اشاره دارد. نظارت و ارزیابی در سازمانها و شبکهها دارای اهمیت و کارکردهای بسیار زیادی هستند که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنم:
- نظارت و ارزیابی به سازمانها و شبکهها کمک میکنند تا هدفهای خود را به صورت روشن، قابل اندازهگیری، قابل دسترس و منطقی تعریف کنند و برنامهریزی مناسب برای رسیدن به آنها داشته باشند.
- نظارت و ارزیابی به سازمانها و شبکهها کمک میکنند تا پروژهها، فعالیتها، منابع و نتایج خود را به صورت مستمر، منظم و استاندارد در راستای اهداف مرتبط با سازماندهی و شبکهسازی پایش، پیگیری و گزارش کنند و در صورت لزوم تصحیحات لازم را اعمال نمایند.
- نظارت و ارزیابی به سازمانها و شبکهها کمک میکنند تا عوامل، روابط، الگوها و پویاییهای مؤثر بر عملکرد خود را شناسایی، تحلیل و درک کنند و علت و معلول، نقطه قوت و ضعف، فرصت و تهدید خود را مشخص کنند.
- نظارت و ارزیابی به سازمانها و شبکهها کمک میکنند تا گزینههای مختلف برای حل مسئله، بهبود عملکرد، تغییر رفتار یا تأثیرگذاری بر مخاطبان خود را بررسی، ارزشگذاری، مقایسه و انتخاب کنند.